Amerikan Temsilciler Meclisi nükleer anlaşmaya olumsuz oy kullandı
Amerikan Senatosu’nda Demokratlar’ın, İran’la varılan nükleer anlaşmanın reddedilmesini içeren tasarının nihai oylamaya sunulmasını engellemeleri Obama yönetimi için büyük bir başarı olarak yankı yaparken, ekseriyeti Cumhuriyetçiler’den oluşan Temsilciler Meclisi’nde nükleer anlaşmayla ilgili yapılan oylamada meclis ‘olumsuz’ oy verdi.
Demokratlardan 25 temsilcinin nükleer anlaşma karşıtı Cumhuriyetçilere katılmasıyla, nükleer anlaşma karşıtları 269’a yükselirken, anlaşmaya olumlu görüş bildirenlerin sayısı 162’de kaldı. Bir temsilci ise çekimser oy kullandı.
Temsilciler Meclisi’nde yapılan bir diğer oylamada da, Obama’yı yaptırımları reddetmesi aleyhinde 247 kabul oyu kullanılırken 186 muhalif ve bir çekimser oy kullanıldı. Bu oylama uyarınca Obama Ocak 2017 yılına kadar İran aleyhindeki yaptırımları kaldırmaktan men ediliyor.
Amerikan Kongresi’nin İran’la varılan nükleer anlaşmayı önlemesi için hem Senato’da ve de hem Temsilciler Meclisi’nde yapılan oylamada ‘nükleer anlaşmaya karşı ‘ret’ sonucu alması gerekiyordu. Ama senatoda oy dağılımı sonucu anlaşma karşıtlarının söz konusu hedeflerine ulaşmaları artık mümkün değildir. Zira, Perşembe günü ABD Senatosu’nda Demokratlar, İran ile P5+1 ülkeleri arasında varılan nükleer anlaşmanın reddedilmesini içeren tasarının nihai oylamaya sunulmasını engelledi. Bu gelişmeyle anlaşmanın Kongre’de reddedilmesi ihtimali ortadan kalkmış görünüyor.
Kongre’nin Senato kanadında İran anlaşmasının reddedilmesini öngören tasarı üzerinde nihai oylamaya geçilebilmesi için yapılan oylamada 58 senatör lehte, 42 senatör ise aleyhte oy kullandı. Tasarının nihai oylamaya sunulabilmesi için 60 senatörün desteği gerekiyordu.
Anlaşmayı değerlendirmek için 17 Eylül’e kadar süresi bulunan Kongre’de çoğunluğu oluşturan Cumhuriyetçiler ise Demokratların bu son adımına rağmen pes etmemekte kararlı görünürken, İran konusunda yeni oylamaları zorlayacaklarını belirtiyorlar.
Obama, geçen hafta, 34 senatörün desteğini garantiye alarak, anlaşmaya karşı çıkabilecek herhangi bir tasarının Kongre’den 3’te 2 çoğunlukla geçmesinin önünü kapatmış ve veto hakkını korumayı başarmıştı.
