Bir katile katil demek bu kadar mı zor?

Yazı-yorum köşemizin misafiri timeturk yazarı sayın  Oğuz Eser kendisinin 07.06.2012 timeturk sitesinde yayınlanmış yazısını alıntılıyor ve yorumlarınıza sunuyoruz .

İnsanları anlamak gerçekten çok ama çok güç. Nasıl hüküm veriyorlar bilmek mümkün değil. Akıllarına, fikirlerine, mantıklarına ve vicdanlarına güvendiğim insanların, Suriye konusundaki tavırlarını anlamak imkânsız.

Kadın, çocuk ve yaşlı cesetleri üst üste binerken, hala Esed denilen katile, “katil” diyememek nasıl bir izandır, nasıl bir vicdandır, anlamak mümkün değil. Hula’da boğazları kesilerek katledilen çocukların daha kanı kurumadan, Suriye’de dün 200’e yakın insan öldürüldü.

Olur olmaz kullanımından mütevellit yalamalığından, kullanımından haz etmediğim “turnusol kâğıdı” ifadesi, Suriye’de hakiki anlamını buluyor.

Esed ne zaman meşruiyetini kaybetti biliyor musunuz? Hayır, karakolda çocukların tırnaklarını sökenlere hak ettiği cezayı vermediği zaman değil. Bunu protesto eden ailelere ve halka ateş açıldığı zaman da kaybetmedi.

Esed, meşruiyetini kendi sınırları içerisinde savaşta olduğu İsrail’in kendi halkını öldürmesine ve yaralamasına göz yumup öte tarafa baktığı an kaybetti. Kendi halkını savunamayan bir devletin ya da idarecinin ne hükmü kalır ki?

Suriye kasabına ne zaman katil denilse “ama, fakat, lakin” vaveylası başlıyor. AKP düşmanlığı insanın vicdanını bu kadar mı kör edebilir? Bu vicdan ve enaniyet körlükleri değil midir zaten AKP’yi yüzde 50’lere taşıyıp başımıza saran!

Evet, doğrudur. Batı, elindeki Müslüman kanına bakmadan, Suriye’deki olaylara müdahildir.  Ama bu Esed’in eliyle yaptıkları yüzündendir. Esed adil olsaydı, Batı ona müdahale edebilir miydi? ABD’nin gönderdiklerini zindanlarda işkence etmeseydi ve oralarda ölüme unutmasaydı, bu kan bu kadar dökülür müydü?

Üzerinde oturduğu katil babasının kan ve ceset mirasını adaletle temizleseydi, birileri ona bulaşmayı denese dahi en başta sadece yüzde 10 değil tüm halkı ona sahip çıkmaz mıydı?

Doğrudur, muhaliflerin de eline zulüm ve kan bulaşmıştır. Haklısınız, Libya’da da bulaştı. Sırf Afrikalı olduğu için az insana zulmedip işkence etmediler. Hala da ediyorlar. Fakat muhaliflerin hepsi zalim olsa Kaddafi’yi aklar mı? Kaddafi’nin zalimliğini ve diktatörlüğünü affettirebilir mi?

Haklısınız, hatta ben sizin söyleyemeyeceğinizi de söyleyeyim. Neredeyse 2 senedir süren Arap hareketlerinin bir “uyanış” bir “bahar” değil, olsa olsa bir “biraz da biz hâkim olalım depreşmesi”dir. Evet, karısının kafasını damda keserken gurbetçi Türk’ün “Allah-u Ekber” deyişi kadar tüm bu depreşme İslami’dir.

Suriye’de olayların başladığı 15 aydan bu yana en iyimser tahminle 10 bin kişi hayatını kaybetti. 90 yaşındaki bir cenaze bir mahalleden çıkarken, bütün gözlere düşen gölge ne kadar yoğundur. Suriye’de her gün 2 kişi ölüyor!

Kimin kimi öldürdüğünün bile anlamı yitiyor. Yok, teröristlermiş, yok, batının adamlarıymış. Esed değil midir, elinin altındakilerin öldürmesine ve öldürülmesine izin veren? Kundaktaki bebeklerin boğazlarını kesecek kadar halkını insanlıktan çıkaran Esed değil de kimdir?

Siz, ben ve dünyadaki 7 milyardan fazla kişinin hepsi katil olsa, Esed’i masum mu kılar?

AKP’ye, ABD’ye ve Batı’ya istediğini söyleyin. Hatta siz bir deyin ben on diyeyim. Fakat bir anlaşma yapalım sizinle, adil olalım.

Ya“Esed katil” diyelim ve orada susalım. Ya da içinde Esed geçen cümlelerimize “ama, fakat, lakin” koymayalım. Böylece birbirimize hala  “bir yürek taşıyoruz” diyebiliriz.