Doha toplantısında özellikle Fransa,Türkiye ve Abd elçisi Ford’un ısrarı ile Ahmet Muaz el-Hatib Suriye Muhalefeti ve Devrimci Güçler Ulusal Koalisyonu başkanlığına getirildi.
1960 Şam doğumlu ve bir din adamı olan Ahmet Muaz el-Hatib ,Suriye meselesinin başladığı 15 Mart 2011 de ,taraf olarak el kaide teröristlerinin safında yer almış ,2 defa tutuklanmış fakat uzun süreli olmadan serbest bırakılmıştı, 2012 Temmuz ayında Suriye’den kaçtı.
Doha’da her türlü pazarlık ve vatana ihanet anlaşmaları ve tavizlerin verilmesiyle ortaya çıkan bu hainler kuruluşunu , her ne hikmetse ilk tanıyan ülke Fransa oldu 16 kasım 2012 de Ahmet Muaz el-Hatib ve heyet Fransa Cumhurbaşkanı François Hollande tarafından Elysse sarayında ağırlandı.
Bu hainler koalisyonunun, Paris’te diplomatik temsilcilik ve büyükelçilik açması Fransa tarafından teklif edilerek çalışma başlatıldı.
Aslında bu Fransa ve Ahmet Muaz el-Hatib için yeni bir şey değil, bayağı eskiye dayanır 1941 tarihine kadar gider .çünkü Ahmet Muaz el-Hatib tam adı Ahmet Muaz el-Hatib Al Hassani’dir, Suriye de 1941-1943 tarihleri arasında Fransa tarafından tayin edilen ,manda yönetiminin cumhurbaşkanı Tac al-Din el-Hassani’nin torunudur.
Tac al-Din el-Hassani aslı Fas Merakeş’lidir ailesi Suriye Şam’a yerleşmiştir.
Hassani Fransız işgalinden sonra anayasayı askıya alarak tamamen Fransa’nın emrinde 1941 de Fransa tarafından cumhurbaşkanı tayin edildi, ülkesini Fransızlara peşkeş çekti, Suriye halkına ağır vergiler koyarak halkı zor duruma soktu ve Fransız işgaline karşı direniş olmaması için çaba sarf etti, Suriye halkı tarafından yapılan gösterilerde Hassani için “Allah’ın düşmanı “sloganları atılıyordu.
Hassani 1943 tarihinde ölünceye kadar Fransızların sadık hizmetçisi olarak görevine devam etti.
Şimdi ise onun torunu Ahmet Muaz el-Hatib Al Hassani Fransa desteği ile aynı göreve için seçildi.
Tarih tekerrürden ibarettir, ancak ders alınmadığı için tarih tekerrür ediyor.
İhanet, hainlik demek ki babadan oğula geçerek devam ediyor, Allah Suriye’yi bu hainlerin şerrinden korusun.
